نیازسنجی آموزشی یگان حفاظت محیط زیست از دیدگاه عوامل اجرایی بخش محیط طبیعی (مطالعه موردی: استانهای البرز، تهران، قزوین)

با توجه به فرآیند اصلی آموزش کارکنان، به روشنی در می یابیم که تشکیل یک برنامه آموزشی با شناسایی نیازها آغاز شده واهداف آن با توجه به نیازها مشخص می شود ،برای نیازسنجی آموزشی ، الگوها ، روش ها وفنون مختلفی وجود دارد لیکن آنچه در این فرآیند حائز اهمیت است، تشخیص دقیق نیازهای آموزشی در راستای تحقق اهداف سازمانی می باشد. پژوهش حاضر،با هدف نیازسنجی آموزشی یگان حفاظت محیط زیست (استان های البرز ،تهران ،قزوین)از دیدگاه عوامل اجرایی محیط زیست طبیعی انجام گرفته شده است . این پژوهش بالحاظ ماهیت و هدف از نوع کاربردی و بالحاظ روش توصیفی(با رویکرد پیمایشی ) و میدانی است . جامعه آماری شامل کلیه ی شاغلین بخش محیط زیست طبیعی ادارات کل حفاظت محیط زیست استان های موصوف می باشند که در سال 1392 در ادارات کل متبوع مشغول به فعالیت بوده اند . ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر با استفاده از تکنیک پرسشنامه محقق ساخته می باشد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات اساتیدو متخصصان مربوطه و پایایی آن از طریق اجرای آزمایشی با محاسبه ضریب آزمون آلفای کرونباخ (75/0= ?)تعیین اعتبار گردید. فرضیات پژوهش با استفاده ازآمار های توصیفی و استنباطی تست و از طریق نرم افزار excelوspss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . یافته های تحلیلی وتوصیفی بیانگر آن بود که محیط بانان "میزان برخورداری ،از دانش (مهارت)فنی، ادراکی وانسانی"خویش را با 99/17 نمره بیشتر از میانگین نظری به ترتیب 2/20% در حد پایین ، 1/58% در حد متوسظ و 7/27% در حد بالا اعلام وارزیابی نموده اند.افراد پاسخگو" میزان ارزیابی از ضرورت آموزش"در سه حیطه دانش (مهارت ) مورد نیاز یگان حفاظت محیط زیست نشان داد که میانگین ارزیابی محیط بانان وکل جامعه مورد مطالعه به ترتیب 91/76 و 14/82 نمره بیشتر از میانگین نظری می باشد. تفاوت دو میانگین" میزان برخورداری محیط بان از دانش "و "میزان ارزیابی از ضرورت آموزشهای مورد نیاز" یگان حفاظت نشان داد که میزان ارزیابی افراد پاسخگو از ضرورت آموزش ، بسیار بالاتر از میانگین دانش محیط بانان می باشد.وعوامل ستادی ضرورت ها ی آموزشی مورد نیاز یگان را بسیار بالاتر از افراد محیط بان ارزیابی نموده اند ،مطابق یافته ها ی تحقیق، بین میزان تحصیلات وسنوات خدمتی محیط بانان و میزان برخورداری و همچنین میزان ارزیابی آنها از ضرورت های آموزشی مورد نیازشان رابطه معناداری وجود ندارد وتفاوت آنها جزئی می باشدازاینرو افراد یگان درهمه احوال نیازمندآموزشهای تخصصی می باشندلیکن ضرورت همه موضوعات آموزشی برای پرسنل یگان در یک سطح نیوده و باهم متفاوت است لذا با توجه به محدویت های موجود از جمله کمبود منابع مالی می بایست با تدوین وبرنامه ریزی آموزشی مناسب و اولویت بندی آنها براساس ضرورت های اعلام شده اقدام نمود.